NAJČEŠĆE GREŠKE ZAŠTITARA

Posao privatnog obezbjeđenja je danas nažalost veoma potcjenjen iako nosi težinu lanaca koju nije svako spreman da iznese: izloženost različitim opasnostima, niske plate, prekovremeni rad, nipodaštavanje od strane poslodavca, pokušaj korupcije…

Njihova uloga je izuzetno značajna u našim životima, jer su zaduženi da nadgledaju i kontrolišu opšte stanje bezbjednosti na objektu ili potezu za koji su angažovani, da spriječe nastanak problema i budu neutralni koliko god priroda incidenta to dozvoljava, dakle ne bi smjeli direktno da utiču na naš svakodnevni život.

Ono što zabrinjava i narušava moral i epitet dobrog „zaštitnika“ je upravo nepoštovanje protokola ili pogrešna primjena istih, nepostojanje procedura i pozicija od strane kompanije koja ih je angažovala kao i niz drugih „detalja“ koje odaju neprofesionalnost i nesigurnost.

Nažalost, činjenica je da veliki broj ljudi koji nisu baš dovoljno obučeni ili nemaju dovoljno afiniteta za ovaj posao, pokazuju da nisu dostojni ove profesije, a samim tim etiketiraju čitavu branšu kao takvu.S

STAV SUPERMENA

Česta pojava je stav da službenik obezbjeđenja može sve i sam da obavi u slučaju intervencije. Djelokrug rada i djelovanja fizičkog obezbjeđenja definirano je prethodnim planom obezbjeđenja kao izlaznim aktom procjene rizika u zaštiti lica imovine i poslovanja. Ako kompanija sama propisuje protokole i sama zna gdje su kritične tačke, onda privatno obezbjeđenje gubi svoju svrhu, profesionalnost, a kada nastane problem u pomoć zovu eksperte za privatnu bezbjednost. Sindrom takozvanog Supermena je i osioni stav da je sva moć kontrole skoncentrisana u njegovim rukama, a to bi značilo da ima pravo da postupa prema svom nahođenju zanemarujući pisana pravila, procedure i valjanu bezbjednosnu praksu.

NEDOVOLJNA OBUČENOST I NEADEKVATNA PROCJENA

Obzirom da je privatna bezbjednost kod nas još uvijek neshvaćena i nedovoljno primjenjena, samim tim se ne pridaje ni veliki značaj u pogledu angažmana personala zaduženog za zaštitu lica, objekata i poslovanja. Kompanije su svjesne da im je potrebna zaštita u nekom domenu, i angažujući čuvara smatraju da je to sav posao oko obezbjeđenja, ne znajući da su zakoračili u još jedan prekršaj. Angažovanje lica bez licence već sugeriše da kompanija nije izradila Akt o procjeni rizika u zaštiti lica, imovine i poslovanja, jer bi u suprotnom imala profesionalnu službu, ako bi se to aktom i propisalo.

Vrlo često preduzeća rade procjenu koja samo predstavlja mrtvo slovo na papiru kako bi se ispunio zakonski uslov, a greške su svakako vidljive u praksi.

RAD BEZ LICENCE

Da bi se neko zaposlio na poziciji službenika obezbjeđenja, mora ispuniti niz zakonskih zahteva, uključujući i licencu za fizičko obezbjeđenje.

NENOŠENJE UNIFORME

Kako nalaže zakon o privatnom obezbjeđenju službenici obezbjeđenja dužni su da nose uniforme. Nošenje crne majice i farmerice ne odaju baš utisak profesionalca posebno ako uključimo sve navedene greške.

NEPOŠTOVANJE PROTOKOLA, NEADEKVATNA PROCJENA, NEPROFESIONALNOST

Službeni protokoli propisani planom obezbjeđenja mahom su univerzalni, ali dobar procenat koji se propisuje varira u odnosu na objekat koji se štiti. Zaduženja, stav i komunikacija službenika obezbjeđenja biće drugačija ako je pozicioniran na ulazu u fabriku, na pultu korporacije ili maloprodajnih objekata.

Besmisleno je da se vrše evidencije i traže isprave svakog kupca u supermarketu ili da se lice zaustavlja iz nepoznatih razloga radi pregleda ili pretresa (za šta je posebno propisano zakonskim odredbama)  posebno ukoliko je štićeni prostor pokriven video nadzorom. Ako postoji sumnja na krađu, lice se upućuje sa strane, paralelno se vrše interne provjere u kontrolnoj sobi putem video nadzora. Obezbjeđenje se uljudno predstavlja i pokazuje legitimaciju, smireno i ljubazno komunicira i ukoliko prema protokolu utvrdi da nema krivičnog djela, dužan je da se izvini i poželi prijatan dan.

NEPRISTOJNA KOMUNIKACIJA

Podrazumijeva se da je posao SFO vrlo često napet, da nedostatak sna kao i prekor kolege ili šefa mogu negativno uticati na raspoloženje, koje se na žalost opet manifestuje prema posjetiocima kao grubo, nedolično i uvrjedljivo. Zamislite situaciju u kojoj službenik obezbjeđenja loše iskomunicira sa strankom koja je potencijalni strateški partner kompanije – investitor. Takva komunikacija odvija se svega par sekundi ili minuta, ali je dovoljna da poslovni partner više nikada i ne zakorači u firmu.

Naravno, ne treba da zanemarimo i zloupotrebe posjetilaca i njihovo grubo ponašanje, provokacije ili pak poziv na tuču. Postavlja se pitanje kako u takvim situacijama SFO ostati suzdržan? Najbolje je pustiti kameru da odradi svoje, obratiti se nadležnom u liniji obezbjeđenja, rukovodstvu i pozvati policiju i reagovati po zakonu u slučaju odbrane i samoodbrane.